PIERWSZE CZYTANIE
Iz 55, 10-11
Skuteczność słowa Bożego

Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Tak mówi Pan Bóg: «Podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa».
Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY
Ps 34 (33), 4-5. 6-7. 16-17. 18-19 (R.: por. 18b)

Refren: Bóg sprawiedliwych wyzwala z niedoli.

Wysławiajcie razem ze mną Pana, *
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał *
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.

Refren.

Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, *
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał, *
i uwolnił od wszelkiego ucisku.

Refren.

Oczy Pana zwrócone na sprawiedliwych, *
uszy Jego otwarte na ich wołanie.
Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym, *
by pamięć o nich wymazać z ziemi.

Refren.

Pan słyszy wołających o pomoc *
i ratuje ich od wszelkiej udręki.
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu, *
ocala upadłych na duchu.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Mt 4, 4b

Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.

Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.

Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.

EWANGELIA
Mt 6, 7-15
Jezus uczy, jak się modlić

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Modląc się, nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, zanim jeszcze Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci Twoje imię! Niech przyjdzie Twoje królestwo; niech Twoja wola się spełnia na ziemi, tak jak w niebie. Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego. Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień».
Oto słowo Pańskie.

ROZWAŻANIA DO CZYTAŃ

Modlimy się na fundamencie wiary, wolni od nieprzebaczenia, wolni od wielomówstwa, pełni zaufania do Stwórcy i Ojca naszego, który jest w niebie. On zna od wieków nasze potrzeby i wysłuchuje nas zawsze według postanowienia swojego, dla naszego dobra doczesnego i wiecznego.
Marek Ristau

***
Komentarze do – czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania
Przemawiając do wygnańców żydowskich w Babilonie prorok Izajasz wezwał ich do powrotu do ojczyzny i przekazał obietnicę Bożego błogosławieństwa. Z kolei w czytanym dziś tekście wyjaśnia, że Boże obietnice są jak deszcz i śnieg nawadniające ziemię – kryją w sobie ogromny potencjał. Jednak podobnie jak najlepiej nawet nawodniona ziemia sama z siebie nie wyda chleba, jeśli rolnik nie wykona tego, co do niego należy, tak również słowo Boga domaga się nie tylko wysłuchania, ale i wypełnienia. Jego skuteczność jest gwarantowana, ale Izraelici doświadczą jej dopiero wtedy, gdy podejmą ryzyko wędrówki.
Niełatwo jest porzucić ustabilizowane życie w Babilonie i wyruszyć w niepewne, gdy już przywykło się do niego przez kilkadziesiąt lat niewoli. Niełatwo jest porzucić chore przyzwyczajenia, znajome grzechy, komfort życia według własnych upodobań i zdecydować się na zmianę. Ale taki właśnie jest sens Wielkiego Postu. Słowo, które wychodzi z ust Boga, i którego zdecydowaliśmy się wysłuchać, zapewnia nas dziś, że ma moc przemienić nas zgodnie z Jego wolą, jeśli tylko zechcemy podjąć ryzyko nawrócenia. Bóg nie cofa swego słowa. Nie musi być tak, jak zawsze. Droga z niewoli do wolności jest wciąż przed nami otwarta.

Komentarz do psalmu
W doraźnych problemach wystarczy poszukać pomocy u innych ludzi, w powołanych do tego instytucjach czy po prostu we własnych zasobach, ale z „wszelkiej trwogi”, „wszelkiego ucisku” i „wszelkiej udręki” może wybawić nas tylko Bóg. On jest blisko upadłych na duchu, którzy po ludzku rzecz biorąc już znikąd nie mogą spodziewać się ratunku. Tylko On zamiast płytkiego optymizmu daje pewną nadzieję, że zło ma charakter przejściowy i nawet jeśli dziś wydaje się szaleć, ostatecznie zostanie wymazane z ziemi. Ta świadomość budzi radość i dziękczynienie psalmisty.

Komentarz do Ewangelii
W przeciwieństwie do pogan, którzy przy pomocy długich i wymyślnych modlitw usiłują wymóc na bóstwie przeprowadzenie swojej woli, chrześcijanin – za radą i przykładem Jezusa – modli się o wypełnienie woli Boga. Taka modlitwa będzie jednak szczera jedynie wtedy, gdy autentycznie przeżywamy relację z Bogiem jako relację miłości dziecka do Ojca. Wtedy będzie nam zależeć na tym, by był szanowany zarówno On sam, jak i Jego mądre zrządzenia. Będziemy ufać, że Jemu zależy na zaspokojeniu naszych materialnych i duchowych potrzeb dziś i zawsze. Będziemy starali się, na ile to możliwe, być podobni do Niego, otwierając serca na przebaczenie. Stopniowo przejdziemy od bezmyślnego wypowiadania wyuczonych słów do życia duchem tej modlitwy.
Komentarze zostały przygotowane przez Mirę Majdan

Święty Hilary I, papież

Hilary pochodził z Sardynii. Był w Rzymie archidiakonem za czasów papieża Leona Wielkiego. Jako legat papieski uczestniczył w synodzie w Efezie (449). W aktach synodalnych zapisano, że zaprotestował przeciwko usunięciu patriarchy Konstantynopola, Flawiana, sprzeciwiającego się herezji monofizytów. Patriarcha bowiem został w okrutny sposób pobity i wtrącony do więzienia, w którym zmarł; synod ten nazywano później „zbójeckim”.
Po śmierci Leona Wielkiego Hilary został wybrany na stolicę Piotrową 19 listopada 461 roku. Próbował uporządkować Kościół od strony administracyjnej, zwłaszcza na terenie Galii. W Rzymie wybudował m.in. klasztor i bazylikę św. Wawrzyńca za Murami, w której został pochowany. Był wielkim czcicielem św. Jana Ewangelisty, którego uczcił budując kaplicę przy baptysterium na Lateranie. Zbudował także kaplicę św. Jana Chrzciciela. Zmarł 29 lutego 468 roku.