PIERWSZE CZYTANIE
Ap 15, 1-4
Pieśń Mojżesza i Baranka

Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła
Ja, Jan, ujrzałem na niebie znak inny – wielki i godzien podziwu: siedmiu aniołów trzymających siedem plag, tych ostatecznych, bo w nich się dopełnił gniew Boga. I ujrzałem jakby morze szklane, pomieszane z ogniem, oraz tych, co zwyciężają Bestię i obraz jej, i liczbę jej imienia, stojących nad morzem szklanym, trzymających harfy Boże. A taką śpiewają pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka: «Dzieła Twoje są wielkie i godne podziwu, Panie, Boże wszechwładny! Sprawiedliwe i wierne są Twoje drogi, o Królu narodów! Któż by się nie bał, o Panie, i nie uczcił Twojego imienia? Bo Ty sam jesteś Święty, bo przyjdą wszystkie narody i padną na twarz przed Tobą, bo ujawniły się słuszne Twoje wyroki».
Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY
Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 7-8. 9 (R.: por. Ap 15, 3b)

Refren: Dzieła Twe wielkie i godne podziwu.

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.

Refren.

Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *
dla domu Izraela.

Refren.

Niech szumi morze i wszystko, co w nim żyje, *
krąg ziemi i jego mieszkańcy.
Rzeki niech klaszczą w dłonie, *
góry niech razem wołają z radości.

Refren.

W obliczu Pana, który nadchodzi, *
aby osądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie *
i ludy według słuszności.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Ap 2, 10c

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bądź wierny aż do śmierci,
a dam ci wieniec życia.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA
Łk 21, 12-19
Jezus zapowiada prześladowanie swoich wyznawców

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie mógł się oprzeć ani sprzeciwić. A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie spadnie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie».
Oto słowo Pańskie.

ROZWAŻANIA DO CZYTAŃ

Chrystus przepowiedział nam prześladowania z powodu Jego imienia. Nie jest uczeń nad mistrza, Jego prześladowali i nas prześladują. Świat nienawidzi uczniów Chrystusa, ponieważ nie są ze świata. Chrystus nie był ze świata i Jego uczniowie nie są ze świata, bo On ich wybrał sobie ze świata.
Marek Ristau

***
Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania
Bestia pokonana! Pokonana przez tych, którzy zaufali Panu – sługi Boga żywego. Rozbrzmiewa pieśń Mojżesza i Baranka. Pieśń chwały, pieśń głosząca wielkość i moc Najwyższego! Słudzy Boga chwalą Jego dzieła. Poznając dzieło Boga, możemy poznawać Jego samego. Przez swoje dzieła m.in., Bóg objawia siebie światu. Dziękuj Mu za to, czego dokonał, za to, że nieustannie dobro wygrywa ze złem – najpełniej w Chrystusie. Drogi Boga są sprawiedliwe, wędrowanie nimi wymaga od nas zaufania i wierności. Warto wejść na drogę Boga, która bezpiecznie prowadzi do celu – życia wiecznego. Bezpiecznie, nie znaczy wygodnie. Bezpiecznie, znaczy na zawsze wiernie wobec Boga. Nic ani nikt, nie jest w stanie odłączyć mnie od Niego, nic ani nikt nie sprowadzi mnie na manowce grzechu „(…) zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną”.
Wiedząc z kim, którędy i do Kogo, możemy wędrować wyznaczonym drogami. Znane nam są wyroki Boga, wiemy, czego od nas chce Ten, Który jest miłością! Święty Jan zapisał, że „przyjdą wszystkie narody i padną na twarz (…)”. Jeżeli przyjdą, to najpierw wyjdą i przejdą. Wyjdą z miejsca, gdzie zastało ich Boże wołanie. Skąd Ty wyruszysz już dziś? Zwycięski król czeka, nie bój się przejść Jego drogą, nawet jeżeli zrobisz dłuższy przystanek na Golgocie.

Komentarz do psalmu
Wyśpiewuj razem z psalmistą chwałę naszego Boga. Wychwalaj Go za cuda, których dokonał w Twoim życiu. Postaraj się codziennie dostrzegać, jak Bóg okazuje zbawienie. Zachwyć się tym, uciesz się, dziękuj Mu na modlitwie! Cały świat stworzony przez Boga oddaje Mu cześć: ptaki śpiewające, drzewa szumiące, wody płynące. A ty i ja? Ile w nas radości i dziękczynienia?
Bóg, który będzie nas sądził z miłości, jest blisko ciebie i mnie. Zaproś Go do codzienności. Podporządkuj swoje wybory i postępowanie zasadom tego sprawiedliwego i kochającego Ojca. On przyjmie ciebie do swojej chwały, zamieszkasz w Domu Tego, Który był, jest i będzie na wieki.

Komentarz do Ewangelii
To pewien paradoks: za życie poświęcone Bogu, który jest Miłością, świat nas prześladuje i nienawidzi; więzi; osądza i wymierza kary. Odrzucenie za miłość, kara za okazywanie dobra, osąd za wiarę w Boga. Ten niezrozumiały schemat trwa od dwóch tysięcy lat. Doświadczył go na sobie nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus. Doświadczamy go ty i ja, kiedy tylko zaczynamy przybliżać się do Jezusa i nie ukrywamy tego przed innymi ludźmi.
Zbawiciel obiecał, że nie spadnie nam włos z głowy, a dzięki wytrwałości ocalimy życie. Dla Niego warto wytrwale znosić osąd i karę świata. Warto potwierdzać swoją wiarę i świadczyć o Zmartwychwstałym, tak jak umiemy. Pomódl się dziś, abyś zawsze pytany „czy jesteś wyznawcą Chrystusa”, bez względu na okoliczności umiał odpowiedzieć „tak, jestem! I jestem z tego dumny”.
Komentarze zostały przygotowane przez Marcina Karaska, kleryka IV roku WSDDW-P i ks. Mariusza Kowalskiego

Święty Klemens I, papież i męczennik

Klemens I był trzecim następcą św. Piotra (po Linusie i Klecie), a więc czwartym papieżem. Kierował Kościołem w latach 88-97. Mamy niewiele wiadomości o jego życiu; pochodzą one ponadto z wielu tradycji chrześcijańskich. Był synem Faustyna, niewolnikiem pochodzenia żydowskiego. Miał go wyzwolić patrycjusz rzymski, Klemens. Przyszły papież z wdzięczności przybrał sobie jego imię. Według Tertuliana miał być ochrzczony i otrzymać święcenia kapłańskie z rąk Piotra Apostoła – prawdopodobnie znał także św. Pawła. Tradycja przypisuje mu autorstwo listu do chrześcijan w Koryncie, gdzie Kościół był rozdarty wewnętrzną niezgodą. Tamtejsi wierni odmówili swoim pasterzom posłuszeństwa; ci więc odwołali się do papieża. Dokument ten jest zatem świadectwem znaczenia biskupa rzymskiego w I wieku, który był pierwszym wśród biskupów i prezbiterów. List wyróżnia się pięknym stylem i jest bezcennym dokumentem jako jeden z najstarszych pomników literatury chrześcijańskiej, poapostolskiej. Paweł w Liście do Filipian (Flp 4, 3) wspomina o Klemensie – nie wiadomo jednak, czy mowa o tym samym człowieku.

Tradycja chrześcijańska podaje, że Klemens poniósł męczeńską śmierć w 97 lub 101 r. Prawdopodobnie został wygnany z Rzymu do Chersonezu Taurydzkiego (dzisiejszy Krym), gdzie w kopalniach wśród ok. 2000 chrześcijan-skazańców głosił naukę Chrystusową, za co został skazany przez cesarza na śmierć i wrzucony do Morza Czarnego z kotwicą u szyi. W 868 r. św. Cyryl w czasie pobytu w tamtych stronach miał odnaleźć relikwie św. Klemensa I i przywieźć je do Rzymu, gdzie zostały przyjęte z najwyższymi honorami przez papieża Hadriana II i złożone w bazylice S. Clemente. Imię św. Klemensa wymieniane jest w Kanonie Rzymskim. Klemens jest patronem narodów słowiańskich, a także dzieci, górników, kamieniarzy, kapeluszników i marynarzy.

W ikonografii św. Klemens przedstawiany jest w papieskim stroju pontyfikalnym. Jego atrybutami są: Baranek Apokalipsy, kotwica, którą uwiązano mu u szyi, księga, mały krzyż, paliusz.