PIERWSZE CZYTANIE
Mi 5, 1-4a
Mesjasz będzie pochodził z Betlejem

Czytanie z Księgi proroka Micheasza
Tak mówi Pan: A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie wyjdzie dla mnie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności. Przeto Pan porzuci ich aż do czasu, kiedy porodzi mająca porodzić. Wtedy reszta braci Jego powróci do synów Izraela. Powstanie On i paść będzie mocą Pańską, w majestacie imienia Pana, Boga swego. Osiądą wtedy, bo odtąd rozciągnie swą potęgę aż po krańce ziemi. A On będzie pokojem.
Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY
Ps 80 (79), 2ac i 3b. 15-16. 18-19 (R.: por. 4)

Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.

Usłysz, Pasterzu Izraela, *
Ty, który zasiadasz nad cherubami!
Wzbudź swą potęgę *
i przyjdź nam z pomocą.

Refren.

Powróć, Boże zastępów, *
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
Chroń to, co zasadziła Twoja prawica, *
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

Refren.

Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy, †
nad synem człowieczym, *
którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, *
daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.

Refren.

DRUGIE CZYTANIE
Hbr 10, 5-10
Chrystus przychodzi spełnić wolę Ojca

Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia: Chrystus, przychodząc na świat, mówi: «Ofiary ani daru nie chciałeś, ale Mi utworzyłeś ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto idę – w zwoju księgi napisano o Mnie – aby spełnić wolę Twoją, Boże». Wyżej powiedział: «Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się Tobie», choć składane są zgodnie z Prawem. Następnie powiedział: «Oto idę, aby spełnić wolę Twoją». Usuwa jedną ofiarę, aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.
Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Łk 1, 38

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Oto ja służebnica Pańska,
niech mi się stanie według słowa twego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA
Łk 1, 39-45
Maryja jest Matką oczekiwanego Mesjasza

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. a skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana».
Oto słowo Pańskie.

ROZWAŻANIA DO CZYTAŃ

Jezus Chrystus przyszedł na ten świat, aby spełnić wolę Ojca. Wola Ojca była Jego pokarmem i tej woli był posłuszny aż do śmierci i to śmierci krzyżowej. Chrystus przez ofiarowanie ciała swego, uświęcił nas raz na zawsze, pojednał z Bogiem raz na zawsze. Usprawiedliwieni krwią Jezusa, mamy pokój z Bogiem raz na zawsze.
Marek Ristau

***
Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania
W niedzielę poprzedzającą uroczystość Narodzenia Pańskiego słyszymy proroctwo Micheasza z VIII wieku przed Chrystusem, odnoszące się bezpośrednio do narodzin Mesjasza. Mamy w pamięci słynne proroctwo Izajasza, również z VIII wieku przed Chrystusem, zapowiadającego przyjście Mesjasza z pokolenia Dawida, narodzonego z Dziewicy, który nazwany będzie Emmanuelem – Bogiem z nami, Bogiem pośród nas (Iz 7,14). Prorok Micheasz dodaje do tego proroctwa ważny szczegół, a mianowicie objawia miejsce narodzenia Mesjasza, które znamy jako Betlejem. Izajasz prorokuje o „Pannie, która porodzi”, podobnie Micheasz używa stwierdzenia „o rodzącej, która ma porodzić”. W obu przypadkach proroctwo odnosimy do Najświętszej Maryi Panny, Matki Jezusa Chrystusa. Micheasz podkreśla ciągłość obietnic, jakie Bóg złożył królowi Dawidowi (1 Sm 16, 1-12). Potwierdza, że Mesjasz będzie pochodził z rodu Dawida i narodzi się w małym miasteczku w pokoleniu Judy, w Betlejem, skąd pochodził ród Dawidowy. Proroctwo Izajasza i Micheasza odnośnie narodzin Mesjasza wypełniają się w Jezusie Chrystusie.
Przygotowując się do uroczystości Narodzenia Pańskiego w sposób szczególny rozważamy tajemnicę Wcielenia Syna Bożego. Chrystus został zrodzony, a nie stworzony. Bóg nieśmiertelny przyjmuje ludzkie ciało. Tajemnica Wcielenia kieruje nasze myśli również na tajemnicę życia człowieka. Często świat próbuje zanegować godność życia ludzkiego od samego poczęcia. W tym czasie bezpośredniego przygotowania do narodzenia Chrystusa prosimy Boga, abyśmy zachowali nienaruszoną wiarę w tajemnicę Wcielenia i w tym kluczu pojmowali sens życia człowieka jako daru Boga od momentu jego poczęcia.

Komentarz do psalmu
Psalm 80 należy do gatunku lamentacji, który ma charakter powszechny i społeczny. Jest prośbą kierowaną w imieniu całego Izraela o pomoc w nieszczęściu i niepowodzeniu narodowym. Izrael dobrze wie, że wszystko zawdzięcza Bogu. Psalmista prosi Boga w imieniu całej społeczności Izraela, ufając, że Bóg nie odmówi stosownej pomocy i obdarzy łaską.

Komentarz do drugiego czytania
Rozważany fragment Listu do Hebrajczyków ukazuje wypełnienie i sens Nowego Przymierza w Jezusie. Ofiary Starego Przymierza były niedoskonałe. Stały się zapowiedzią jedynej, doskonałej i skutecznej Ofiary Chrystusa na Krzyżu. Autor Listu w swej argumentacji posługuje się psalmem o charakterze mesjańskim (Ps 40, 7-9), wkładając go w usta Mesjasza: „Ofiary ani daru nie chciałeś, lecz otworzyłeś mi uszy”. Jak zauważamy, celowo zmienia słowa „otworzyłeś mi uszy” na „utworzyłeś mi ciało”. Otwarcie uszu jest znakiem całkowitego posłuszeństwa (por. Iz 50,4n). Natomiast „utworzenie ciała” jest wyraźnym nawiązaniem do Wcielenia Syna Bożego jako wyrazu największej pokory i posłuszeństwa. Mesjasz jest posłany od Boga i gotowy, by pójść i wypełnić Jego wolę. Największą i najbardziej doskonałą ofiarą staje się posłuszeństwo i wypełnienie woli Boga Ojca.

Komentarz do Ewangelii
Zapowiedź narodzin Jana Chrzciciela dokonuje się w niezwykłej scenerii. Jest to świątynia Pańska, gdzie lud składa codzienne ofiary, z wiarą odczytuje Boże obietnice i oczekuje ich wypełnienia. Wszystko dopełnia się w określonym czasie, jest zapowiedziane i starannie przygotowane przez samego Boga. Wypełnienie następuje po czasie próby wiary. Realizuje się, kiedy wiara w pełni dojrzeje i jest gotowa wydać owoce zbawienia. Niewiara i nieufność muszą zostać oczyszczone przez doświadczenia.
Misja świętego Jana zostaje zapowiedziana jeszcze przed jego poczęciem. Największą przeszkodą wydaje się być niewiara Zachariasza. Dlatego Bóg dokonuje szeregu znaków, by przekonać o Jego interwencji i konieczności przewidzianej misji świętego Jana Chrzciciela.
W perspektywie dzisiejszego Słowa Ewangelii możemy zrozumieć, że każdy z nas jest przewidziany w Bożych planach. Bóg powierza misję do wypełnienia. Jest to misja całego naszego życia. Pierwszym jej etapem jest przygotowanie drogi naszego myślenia i postępowania na przyjęcie przychodzącego Chrystusa, a następnie pomoc innym w przygotowaniu ich osobistej drogi na przyjęcie Zbawiciela. Bóg pragnie posyłać nas wszystkich do dawania świadectwa o Jego miłości, a szczególnie do tych, którzy najbardziej potrzebują Jego miłosierdzia.
Komentarze zostały przygotowane przez ks. dr Leszeka Rasztawickiego

Święty Anastazy I, papież

Anastazy pochodził z Rzymu, był synem kapłana Maksymusa (w tamtym okresie duchowieństwa nie obowiązywał jeszcze ściśle celibat). Na stolicę Piotrową Anastazy został wybrany w 399 r. Szczególną troską otoczył Kościół afrykański. Nawoływał biskupów afrykańskich zebranych na synodzie w Kartaginie w 401 r. do walki przeciwko donatyzmowi i zabraniał nawracającym się kapłanom-donatystom zajmować wyższe stanowiska w Kościele. Polecił czytać w liturgii Ewangelię w postawie stojącej z pochyloną głową. W czasie sprawowania pontyfikatu zajmował się kwestiami prawowierności poglądów Orygenesa.
Zmarł 19 grudnia 401 r. w Rzymie, po zaledwie dwóch latach rządów. Został pochowany na cmentarzu Poncjana przy Via Portuensis. Św. Augustyn nazwał go „mężem apostolskiej gorliwości”.
W ikonografii przedstawia się św. Anastazego w papieskim stroju pontyfikalnym. Jego atrybutem jest księga.

Zobacz także:
•  Błogosławiony Urban V, papież

***
Nowenna do Dzieciątka Jezus

DZIEŃ IV – 19 GRUDNIA
Świadectwo Boga

O Panie, Ty ukazałeś się Mojżeszowi w płonącym krzaku, a na górze Synaj nadałeś mu Prawo. Prowadź Twój lud i przyjdź, aby wybawić nas potężnym ramieniem. Syn Twój, o Panie, jest obecny pośród nas. Prosimy Cię, wzmocnij naszą wiarę i uczyń nas Jego wiernymi uczniami, którzy odważnie dają świadectwo Ewangelii. Daj nam zrozumieć, że miłość Twoja, jaką nas umiłowałeś, uczyniła nas Twoimi dziećmi. Niech zatem nic nie przeszkadza nam w dawaniu świadectwa naszej przynależności do Jezusa Chrystusa i wyznawaniu prawd Ewangelii. Dopomóż także wszystkim, którzy głoszą Twoje słowo, aby na wzór Jana Chrzciciela z mocą ukazywali ludowi Chrystusa Zbawiciela. Spraw także, Ojcze niebieski, aby wszyscy ludzie budowali nowy świat i wzajemnie okazywali się braćmi. Prosimy Cię o to przez Jezusa Chrystusa, który jako Baranek gładzi grzechy świata i z Tobą oraz Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków wieków. Amen.

Ojcze nasz… Zdrowaś… Chwała Ojcu…

K. A słowo stało się Ciałem.
W. I zamieszkało między nami.

Módlmy się: Boże, Ty przedziwnie stworzyłeś człowieka na Twój obraz, i przedziwnie odkupiłeś nas i odnowiłeś, udziel nam uczestnictwa w Boskim życiu Twego Syna, który zechciał przyjąć naszą ludzką naturę. Który żyje i króluje przez wszystkie wieki wieków. Amen.